میراژ F1

داسو میراژ اف۱ (Dassault Mirage F1) جنگنده‌ای تک‌سرنشین با قابلیت‌های برتری هوایی و تهاجمی است که توسط شرکت فرانسوی داسو ساخته شد. این هواپیما به عنوان جایگزینی برای جنگنده‌های خانواده میراژ ۳ طراحی و تولید گردید و از اوایل دهه ۱۹۷۰ در نیروی هوایی فرانسه و چندین کشور دیگر مورد استفاده قرار گرفت. در مجموع، ۷۴۰ فروند از این جنگنده بین سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۸۳ تولید شد

تاریخچه طراحی و تولید

فرانسه به دنبال طراحی جایگزینی برای جنگنده میراژ ۳ بود که در دهه ۱۹۶۰ هنوز در خط تولید قرار داشت. ایده‌های اولیه شامل قابلیت برخاست و فرود عمودی و بال‌های متحرک بود. اما پس از آزمایشات، مشخص شد که برای پرواز در ارتفاع پایین، بال‌های مثلثی میراژ ۳ مشکلاتی را به همراه دارد. در نهایت، داسو تصمیم به طراحی جنگنده‌ای با بال‌های ذوزنقه‌ای گرفت که عملکرد بهتری در پروازهای مافوق صوت داشت. اولین پیش‌نمونه این جنگنده در دسامبر ۱۹۶۶ پرواز کرد و در نهایت در سال ۱۹۷۳ به خدمت نیروی هوایی فرانسه درآمد.

ویژگی‌ها و قابلیت‌ها

میراژ F1 به یک موتور توربوجت SNECMA Atar 9K-50 با توان ۴۹ کیلو نیوتن (۱۱۰۲۰ پوند نیرو) در حالت خشک و بیش از ۷۰ کیلو نیوتن با پس‌سوز مجهز بود. این جنگنده قادر بود به سرعت ۲٫۲ ماخ (۲۳۳۸ کیلومتر بر ساعت) برسد. همچنین میراژ F1 قابلیت حمل ۱۴ بمب ۲۵۰ کیلویی را داشت و توانایی سوخت‌گیری هوایی را نیز دارا بود.

عملکرد میراژ

حداکثر سرعت: ۲۳۳۸ کیلومتر بر ساعت (۲٫۲ ماخ)

بُرد رزمی: ۴۲۵ کیلومتر

مداومت پروازی: ۲ ساعت و ۱۵ دقیقه در گشت هوایی

حداکثر ارتفاع: ۲۰٬۰۰۰ متر

نرخ صعود: ۲۴۳ متر بر ثانیه

تسلیحات و تجهیزات

میراژ F1 مجهز به دو قبضه توپ ۳۰ میلی‌متری دِفا ۵۵۳ با ۱۵۰ گلوله در هر کدام بود و می‌توانست انواع مختلف موشک‌های هوابه‌هوا، هوابه‌سطح، بمب‌ها و راکت‌ها را حمل کند. همچنین میراژ F1 توانایی حمل موشک‌های پیشرفته مانند موشک‌های سوپر ۵۳۰ و AIM9 سایدوایندر را داشت. توانایی حمل موشک

مدل‌ها

میراژ F1A: مدل حمله به زمین که برخی از تجهیزات آن حذف شده و فضای بیشتری برای حمل سوخت داشت.

میراژ F1C: مدل عمومی با رادار و تجهیزات پیشرفته برای انجام مأموریت‌های مختلف.

میراژ F1E: مدل تقویت‌شده با رادارهای ارتقا یافته و قابلیت‌های اضافی برای نقشه‌برداری هوایی و پیگیری مستمر اهداف.

میراژ F1CR: مدل شناسایی با دوربین‌ها و سنسورهای خاص.

کشورهای خریدار

در مجموع 740 فروند میراژ توسط شرکت داسو در فرانسه تولید شد و در 13 کشور مختلف مورد استفاده قرار گرفت و از جمله خریداران این جنگنده به این کشور های زیر اشاره کرد

فرانسه: بزرگترین دارنده این جنگنده بود و ۲۴۶ فروند میراژ را ساخته و به نیروی هوایی

به خدمت گرفت

نیروی هوایی عراق: 108 فروند از این جنگنده را از فرانسه خریداری کرد و در جنگ 8 ساله با ایران مورد استفاده قرار داد

نیروی هوایی اسپانیا :73 فروند میراژ از فرانسه خریداری کرد که در دهه 2010 با جنگنده یورو فایتر تایفون جایگزین کرد

نیروی هوایی مراکش : 50 فروند فروند میراژ از فرانسه خریداری کرد که برخی از انان را ارتقا داد

نیروی هوایی افریقای جنوبی :48 فروند خریداری کرده و در جنگ مرزی با انگولا استفاده کرد

داشت که بعد ها با جنگنده اف16 انها را جیگزین کرد. نیروی هوایی یونان : ۴۰ فروند

نیروی هوایی ایران : بعد از جنگ خلیخ فارس 24 فروند از هواپیما های پناهنده عراقی را عملیاتی کرد

کاربرد در جنگ‌ها

میراژ F1 در جنگ ایران و عراق، جنگ اول خلیج فارس، و جنگ‌های مختلف دیگر کاربرد داشت. این جنگنده در بسیاری از عملیات‌ها به ویژه حمله به اهداف زمینی و شناسایی موفق عمل کرد. در جنگ ایران و عراق، میراژهای عراقی تعداد زیادی از به جنگنده های ایرانی ، را سرنگون کردند. همچنین،  سال ۱۹۸۷، میراژهای عراقی به   حمله کردند  با استفاده از موشک‌های ضد کشتی اگزوسه                   USS Stark. ناو

میراژ F1 جمع بندی :یکی از موفق‌ترین جنگنده‌های ساخته شده توسط داسو است که در جنگ‌ها و مأموریت‌های مختلف در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت. این جنگنده با ویژگی‌های برجسته‌ای نظیر سرعت بالا، برد مناسب، و توانایی حمل انواع تسلیحات، هنوز هم در برخی کشورهای دنیا به خدمت گرفته می‌شود و جایگاه ویژه‌ای در تاریخ جنگ‌های هوایی دارد